14 juli 2014
Finisterre, dolfijnen en een waterpompje
Na het eerste stukje noordwaarts van onze terugtocht, van Viana do Castello terug naar Spanje zijn we een dag of wat in de ria's gebleven. Het is daar erg mooi, en er zijn veel leuke haventjes, en het woei nog te hard uit het noorden om Kaap Finisterre te ronden.
Het laatste haventje waar we lagen was San Vincente del Mar. Na een paar dagen werd er een wat geschiktere wind afgegeven om verder te gaan, zo'n windkracht 4 a 5 uit het noordoosten. Daarbij was het ook nog stralende zon, dus uitstekend zeilweer. Een klein filmpje laat zien hoe het er dan aan toe gaat.
We moesten rond Kaap Finisterre, en dat is toch altijd een beruchte kaap. Ook nu zette de wind wat door bij de Kaap tot een kleine windkracht 6 en leek het echt te veel te worden met de groter wordende golven. We hadden bedacht dat we bij meer dan 25 knopen wind om zouden draaien, maar daar bleefde windmeter met 24.9 net onder steken. Met een rif in het grootzeil en de fok een stukje ingedraaid ging het prima. De zee werd daarna redelijk vlak zodat we er toch nog vrij comfortabel overheen gingen en hadden we blijkbaar de goede beslissing genomen. Uiteindelijk zou een tocht van 75 mijl hoog aan de wind worden.
Onderweg kwamen er diverse malen groepjes dolfijnen meezwemmen. Het lukte weer om er een klein filmpje van te maken. Omdat de zon goed scheen en ver in het water straalde, konden we ze ook wat dieper onder water zien zwemmen. Prachtig gezicht hoe makkelijk die dieren door het water bewegen en graag een kort stukje voor de boeg mee gaan.
Na Kaap Finisterre hebben we overnacht in Camarinas, waar we al eerder waren. Dit keer waren er allerlei festiviteiten op de kant, met nogal wat mensen in middeleeuwse kledij. Een clubje met oude muziekinstrumenten en vaandelzwaaiers kwamen de boel opvrolijken.
's Avonds nog naar de troostfinale van Oranje gekeken en doorgezakt met een paar Zweden. Zoals veel anderen varen ze ieder jaar een stuk met de boot, laten hem ergens achter en gaan volgend jaar weer verder. Zij kwamen uit de Middelandse zee, wilden nu nog naar Ierland en Schotland. En dan zouden ze volgend jaar de boot wel verder naar Zweden varen.
Ondertussen ontdekten we ook een mankementje aan de motor. Langs het asje van het koelwaterpompje lekte wat water. Dat is niet direct een probleem, maar het moet wel blijven werken. We zijn doorgevaren naar Sada, een eindje achter A Coruna. Daar zijn wat goede onderhoudsbedrijfjes. En momenteel is het pompje gedemonteerd en zijn onderdelen onderweg om de boel weer in orde te maken. Even geduld dus voor we verder kunnen en tijd voor een paar klusjes, de was, de schoonmaak en de boodschappen.
