20 juli 2014
Goede wind op de weg terug
Het waterpompje van het koelwatersysteem van de motor was gelukkig binnen een dag gerepareerd, zodat we de volgende dag alweer verder konden. Vanaf Sada zijn we gevaren naar de Ria de Cedeira. Een prachtige kleine Ria tussen de bergen, een mijl of 25 noordoost van A Coruna. Het woei weer stevig en we moesten er tegenin, maar het was gelukkig niet ver, en in de Ria was het heerlijk beschut. Aanlegmogelijkheden zijn er niet, dus hebben we een nachtje voor anker gelegen. Een mooie ondergaande zon maakte het helemaal compleet.
De volgende dag weer verder rondom een paar kapen naar Viveiro. Wederom stevige wind waar we tegenin moesten. In deze streken zijn de zeestromingen niet erg sterk en worden voornamelijk door de wind bepaald. Maar dat betekent dus wel dat wind tegen ook stroom tegen is. De 35 mijl die we moesten overbruggen betekende dan ook dat we zo'n 55 mijl moesten varen, voor we af konden meren in Viveiro.
We merken nu dat het zeilseizoen toch echt aan de gang is. Op de heenweg waren er in Viveiro maar weinig gasten, maar nu waren het er heel wat, waaronder een aantal Nederlanders.
Van Viveiro door naar Ribadeo. Wederom met stevige wind, maar dit keer wel mee. Dat scheelt een heleboel, en we waren er dan ook vlot. De stevige wind zorgde voor een behoorlijke golfslag waar we heerlijk overheen schoven. Gek genoeg hield een paar mijl voor de haven de wind er ineens helemaal mee op. De golfslag liep nog wel door. Er zat daarom niks anders op dan de motor te starten en de laatste mijlen op de motor te doen.
In Ribadeo zijn we een dagje blijven liggen. Er was voor die dag (de verjaardag van Evert) heel weinig wind voorspeld, en we wilden de rivier achter Ribadeo nog wat verkennen (en Evert zijn verjaardag vieren; hartelijk dank voor alle felicitaties per telefoon, mail, etc.). Dat verkennen hebben we per pontje gedaan, want in de rivier liggen allerlei zandbanken. Maar er liggen geen tonnen om die aan te geven, en er zijn geen kaarten van. De lokale vissers, zeilers en veermannen weten blijkbaar wel waar het diep en ondiep is, want het pontje liep niet vast, en er voeren ook nog wat zeilbootjes rond. De zeilbootjes van Ribadeo zijn hele leuke bootjes om te zien, met mooie 'Latijnse zeilen'.
Na Ribadeo zijn we verder oostwaarts getrokken langs de noordkust van Spanje. Voor de komende dagen was westenwind voorspeld, dus die hadden we lekker mee. Van Ribadeo naar Luarca, de volgende stop, was de wind inderdaad eerst lekker mee en was het prachtig zeilen op een heel gladde zee, want er was helemaal geen deining. Maar in de loop van de middag kregen we wat (onweers)buien over ons heen. De wind draaide alle kanten op, en uiteindelijk ging het plenzen van de regen. Pas laat in de avond, toen we al lang en breed afgemeerd lagen in Luarca werd het weer droog.
De volgende dag opnieuw wind in de rug, en dit keer een behoorlijk stevige. Vrijwel steeds een dikke windkracht 5. Ook waren er weer forse golven, die vlak bij de kapen aardig onstuimig waren. Met het grootzeil breed uit, en een uitgeboomde fok gaat de ZEE/DELER er dan geweldig over, kijk maar op dit filmpje. Het ging allemaal zo goed en vlot dat we direct maar een eind door zijn gevaren. Tien uur later en 75 mijl verder konden we afmeren in Ribadesella. Van hieruit willen we nog een paar dagen naar de Picos de Europe, de bergketen van Noord Spanje die hier in de buurt de hoogste toppen heeft. Bij het aanlopen van Ribadesella zagen we al wat bergen in de verte liggen.
