26 juli 2018
Dwars door Denemarken.
We hebben al veel mooi weer gehad, maar deze zomer begint nu toch wel heel uitzonderlijk te worden. Opnieuw komt er een hogedrukgebied in onze streken dat lang stand gaat houden. Dat betekent opnieuw vaak zon, maar ook regelmatig weinig wind.
We hebben nog een weekje om naar de zuidwesthoek van de Oostzee te varen, want dan komen onze kinderen aan boord om een paar dagen mee te varen. We gaan noord van Sjealand en dan over de Grote Belt naar het zuiden en dan onderdoor Funen richting Flensburg. Flensburg ligt in Duitsland tegen de grens met Denemarken.
Bij vertrek uit Kopenhagen staat er een zacht zeilwindje en we kruisen rustig op over de Sont. De noorduitgang van de Sont is vrij smal tussen Helsingor (Denemarken) en Helsingborg (Zweden), met een mooi kasteel op de kant.
In de smalle passage steekt ineens de wind pittig op. Omdat het smal is varen er ook veerboten heen en weer en met nog wat in- en uitgaande zeevaart is het even goed opletten. Voorbij de smalle passage wordt de wind weer rustiger en valt zelfs helemaal weg als we bij Gilleleje zijn. Daar gaan we naar binnen voor een overnachting. Het is niet alleen met het weer volop zomer, ook de vakanties zijn nu vol losgebarsten. Het is erg vol in de haven en er is een feest op de kant. Drukte en lawaai dus. Dat is echt wel even wennen na zoveel rustige havens.
De volgende dag varen we langs de noordkant van Sjealand. Eerst kunnen we nog zeilen, maar dan is de wind helemaal op. We gaan verder op de motor en passeren de noordwesthoek van Sjaeland waar een rif een eind zee in steekt. Daar is een smalle passage, waarna we naar het eiland Sejero varen. De windverwachting is gunstig om daar een nachtje voor anker te gaan. Maar toen we eenmaal voor anker lagen kwam er een nieuwe en minder gunstige verwachting. We zouden met een behoorlijke wind aan lager wal liggen. We besluiten rustig af te wachten, want we geloven het nog niet erg. Als de wind toch gaat komen dan maar de nacht door zeilen en profiteren van de wind, want de volgende dagen wordt er weer heel weinig wind verwacht.
Net voor we willen gaan slapen komt de wind toch doorzetten. We gaan anker op en zeilen met de wind in de rug naar het zuiden over de Grote Belt. We varen in het donker naast de route voor de grote doorgaande zeevaart zodat we alle ruimte hebben. Alleen moeten we opletten bij een industriehaven waar net wat in- en uitvaart is. Evert komt er even voor uit bed. Het gaat prachtig met een lekkere windkracht 4 a 5 in de rug en we zien al snel de brug over de Grote Belt. De pijlers van die brug zijn ongeveer 250 meter hoog en de doorvaarthoogte is 65 meter! De allergrootste zeegaande vrachtschepen moeten er immers onderdoor kunnen, want het is de enige route voor de grote scheepvaart de Oostzee in of uit. We zien dan ook heel wat grote schepen, cruiseschepen en ferries langsschuiven.
We gaan onder de brug door naar het eilandje Omo. Daar zijn we tegen 8 uur 's ochtends en de eerste boten varen net uit, zodat we een vrij plekje in de haven vinden. We slapen even wat bij en verkennen in de middaghitte het eilandje. Heet en droog! De moerassen die er zouden moeten zijn, zijn vrijwel opgedroogd. De natuur heeft het zwaar.
Vanuit Omo steken we de grote Belt over en zeilen naar een baai in het zuiden van Langeland. We moeten onderdoor de brug bij Rudkobing en daar hebben we een forse stroom mee. Het stroomt niet veel in de Oostzee, maar in smalle passages kan het toch nog behoorlijk trekken. En dit is blijkbaar zo'n passage.
Na een prachtige, rustige nacht aan een boeitje in de baai zeilen we onder Funen door naar het westen. Af en toe is er te weinig wind en motoren we. We willen de Kleine Belt oversteken naar de Flensburg fjord, maar daar hangt een zware bui boven. We wijken uit naar het haventje van Mommark dat behoorlijk vol ligt. Met behulp van wat lijnen kunnen we nog ergens tussen palen en een boot liggen. Naar het noorden toe is het haventje onbeschut en als het in de loop van de nacht uit die richting gaat waaien gaat het behoorlijk klotsen in de haven. Daar had niet iedereen op gerekend en hier en daar ontstaat wat schade en sommige bootjes moeten een ander plekje zoeken. Wij krijgen er ook midden in de nacht een buurman bij.
Vanuit Mommark varen we de Flensburg fjord op. Eerst even lekker op de gennaker, dan weinig wind en later weer een lekker windje om de fjord helemaal in te varen. We gaan voor anker om nog even wat verkoeling in het water te zoeken. Aan het begin van de avond varen we de haven Farensodde in, vlak bij Flensburg. Dit is de haven van de Flensburg Yacht Club, een eenvoudige vereniging maar met zeer vriendelijke en hulpvaardige mensen. Evert krijgt een lift in een cabriolet naar de supermarkt en we krijgen een rondrit in Flensburg aangeboden want dat schijnt zo'n mooie stad te zijn. Die slaan we toch maar af, want morgen zijn de kinderen aan boord en dan zoeken we liever de koelte op het water op.