18 juli 2018
Christianso en Bornholm.
Nog wat zuidelijker dan de zuidkust van Zweden ligt het Deense eiland Bornholm. En vlak daarbij ligt nog het piepkleine Deense eilandje Christianso. We waren nog nooit eerder op die eilanden, dus daar wilden we graag naar toe.
Vanuit het Zweedse haventje Sandhamn is het een mijl of 50 naar Christianso. Koers is zuidwest. De wind was noordwest kracht 4 a 5, dus dat was een gunstige wind. Het ging dan ook zeer vlot. Eerst nog wat weinig wind onder de Zweedse kust, maar toen we echt op open water kwamen zette de wind lekker door. We voeren het eilandengroepje Utklippan voorbij en zetten in één keer koers naar Bornholm. We moesten de vaarroute van de grote vaart oversteken die over de Oostzee naar het noorden gaat. Er voeren heel wat schepen en we moesten de koers wat aanpassen om achterlangs een paar grote vrachtvaarders te gaan.
Eerst zagen we Bornholm boven de horizon verschijnen. Bornholm heeft heuvels van over de 50 meter en is van ver te zien. Christianso ligt een mijl of vijf voor Bornholm, is piepklein en maar een tiental meters hoog en dat zagen we pas een stuk later. Maar langzaamaan werd Christianso ook steeds beter zichtbaar. Toen we vlakbij waren stak een aantal zeehonden hun kop uit het water, alsof ze even wilden checken wie er nu weer langs kwam varen.
Christianso bestaat eigenlijk uit twee eilandjes die met een voetgangersbrug met elkaar verbonden zijn. Tussen de eilandjes is wat gelegenheid voor jachtjes om af te meren. Veel was het niet, maar we hadden een prima plekje. Zoals veel van de strategisch gelegen haventjes is dit ook ooit een fort geweest en er zijn nog veel muren en kanonnen te zien. Tegenwoordig is het vooral een toeristisch eilandje en er zijn wat kunstenaars neergestreken. In een uurtje kun je alles rondlopen en bekijken. Knus en gezellig zijn de eilandjes en leuk om eens te bezoeken.
De volgende dag zijn we doorgegaan naar Bornholm. Wind was er niet, dus werd het een tochtje op de motor. Net rond de noordpunt aan de westkant van Bornholm is het haventje Hammerhavn. Het ligt prachtig in een hoekje onderaan de heuvels onder de ruines van een oud kasteel. Lange tijd is de haven gebruikt geweest om steen dat in de buurt gedolven werd af te voeren, maar nu is het een plezierige jachthaven. Het lag er gezellig vol en we konden nog een ander Nederlands stel dat op weg was naar het noorden tips geven over het varen in de Zweedse wateren.
De volgende dag startte met regen en die was voorspeld voor de hele dag. Wind was er nog steeds niet, dus op de motor naar Ronne, de hoofdstad van Bornholm, want het was ook weer tijd voor wat boodschappen. Gelukkig knapte het in het begin van de middag toch op zodat we na de inkopen een rondje over Bornholm konden gaan fietsen. Mooie, lekker vlakke fietspaden tussendoor bossen en velden. We zagen ook de eerste rijpe bramen in het veld en die moesten we natuurlijk wel even proberen.
Helaas had Paulien pech, ze werd een paar keer lelijk gestoken door een wesp. Met pijn en moeite bereikten we de boot en met wat pijnstillers en het been omhoog was het voor Paulien afwachten totdat het voorbij zou zijn.
De volgende dag, Evert's verjaardag, was opnieuw een dag met veel regen. Voor het eerst deze tocht hebben we nu dus wat serieuze regen. Paulien's voet was een stuk beter en zeilen lukte alweer. We vertrokken dan ook uit Ronne om terug naar de Zweedse zuidkust te varen, na een bezoek aan een paar leuke maar heel verschillende Deense eilanden.