26 juni 2018
Sea of archipelago.
We zijn nu in een prachtig gebied aangekomen, de Sea of archipelago. Het ligt tussen de zuidwesthoek van Finland en de Aland archipel in. Het is werkelijk fantastisch hier, prachtig zeilen, mooie eilandjes, leuke zeilroutes en heel veel leuke kleine plekjes waar je af kunt meren. We komen ogen te kort en verbazen ons iedere keer weer hoe schitterend het is.
Een paar dagen terug hebben we veel wind over ons heen laten komen in Barosund. Vandaar zijn we naar Hanko gevaren. We hadden één dagje met rustiger weer, en dan zou het opnieuw hard gaan waaien. Het rustige windje kwam uit het oosten en later uit het zuiden, dus dat was makkelijk varen naar het westen toe. We volgden een route die op de kaart was uitgezet en tussen allerlei eilanden en rotspunten door ging. Dat ging prima totdat er ineens een behoorlijk dichte mist op kwam zetten. Plotseling zagen we de boeien niet meer die toch maar 200 meter verderop zouden moeten liggen. Gelukkig konden we onze weg vervolgen met de elektronische kaart, maar lekker voelde het niet meer tussen al die graniethompen.
We zijn snel naar een ruim vaarwater overgestoken en toen waren we weer wat rustiger. Een tijdje later klaarde het weer op en zagen we Hanko in de verte liggen. Hanko is een havenplaats op de vaste wal van Finland en er varen veel ferries af en aan, want vanwege zijn ligging is het in Finland de haven die het langst ijsvrij is in het winterseizoen.
In Hanko vonden we een plek waar we goed zouden liggen als de wind de volgende dag weer op zou steken. En die kwam ook de volgende dag. Met 36 knopen wind (een dikke windkracht 8) in de haven ging het behoorlijk te keer. We waren blij dat we lekker vast lagen in een box.
Jammer genoeg was de harde wind er precies op het moment dat de festiviteiten van het midzomerfeest zouden zijn. Met de harde wind en alle regen die ook nog meekwam viel dat helemaal in het water. Misschien dat er 's avonds nog is doorgezakt in de barretjes, maar daar hebben we niks van gemerkt. Dan maar genieten in de warme sauna. Dames en heren doen dat in Finland apart. Bij de dames was het een gezellige boel en er werd heel wat afgekletst. Van Hanko hebben we dus maar weinig gezien, terwijl het een mooie plaats schijnt te zijn.
De volgende dag was het weer normaal weer en zijn we verder gevaren naar Oro. Niet heel veel verder maar een stukje over zee, waarbij we buitenom de Bengstkar zijn gevaren.
De Bengstkar is een forse vuurtoren die de zuidelijke grens van de Sea of archipelago markeert.
Van daar af zijn we tussen allerlei eilandjes doorgevaren naar Oro dat een mooi haventje heeft. Het eiland is nog maar een jaar of twee open voor het publiek, want voorheen was het militair terein. In de tijd van Stalin zijn er enorme kanonnen gezet, omdat de Russen bang waren dat de geallieerden naar St Petersburg zouden varen. Maar dat maakt het haventje er nu niet minder fraai om. Keurige steigers, sauna erbij, 's ochtends verse broodjes, alles op en top.
We hebben inmiddels een heerlijk ritme. Rustig aan opstaan, de boel klaarmaken voor vertrek, wachten tot er wat wind komt. Dan gaan varen naar een volgend mooi plekje, wandelingetje op de kant om het te verkennen, lekker eten en een lange avond genieten tot het pas tegen twaalven wat donker wordt. Dit is het paradijselijke varen in het verre noorden waar we naar uit hadden gekeken.
Op die manier zijn we na Oro, naar Hasnas, naar Stentkar en vandaag naar Bjorko gevaren. Heerlijk allemaal, op wat vervelende muggen die allemaal willen steken na. Het ene plekje is nog mooier dan het andere en met een rustig windje laveren we lekker tussen alle eilanden en rotspunten door.
In Bjorko hebben we voor het eerst aan de rotsen afgemeerd. Je gooit dan een eindje voordat je bij de kant bent een anker achter overboord en viert de lijn terwijl je doorvaart naar de kant. Op de kant staat dan een vriendelijk Fin die je lijn aanpakt. Die lijn maak je vast aan een boom, stenen of een ingemetseld oog, je trekt je ankerlijn vast en je ligt prachtig afgemeerd middenin de natuur en nog gratis ook.