22 mei 2018
Polen
We zijn nu drie weken op pad en naderen Polen. Eerst varen we nog over de Bodengewasser (de binnenwateren) door het laatste stukje Duitsland. Dit stuk is de Peenestrom, ook weer een rivier langs natuurgebieden en grote rietvelden. We zien opnieuw een aantal zeearenden overkomen, indrukwekkend grote vogels.
We moeten nog een tweetal bruggen passeren. Ze gaan maar een paar keer per dag open voor de scheepvaart. Als je net te laat komt, moet je zomaar vier uur wachten. Maar we hebben goed getimed en kunnen precies op tijd door de brug van Wolgast die het eiland Usedom verbindt met de vaste wal. Die bruggen draaien enorm langzaam omhoog en omlaag, de jachtjes blijven er ver voor wachten, dus een brugopening duurt al gauw een halfuur. Logisch dat ze dat niet te vaak willen. Het waait lekker en we steken een ondiep meer over en vinden een plekje in het piepkleine haventje Rankwitz. Op de kant staat een viswinkel/visrestaurant, dus we eten lekker verse vis. De Duitsers genieten ook van het mooie weer. Barbecue op de kant, braadworst en bier erbij en een hoop gezelligheid. We maken een prachtige wandeling over het eiland Usedom, met uitzicht op de Peenestrom. We genieten volop en ook de muggen zijn hier slechts beperkt aanwezig.
De volgende dag gaan we door de tweede brug. Voordat we daar zijn moeten we door de geul midden over het meer. Die zou minimaal 2,5 meter moeten zijn, maar grote delen is het niet meer dan 2,1 meter. Onze diepgang is 1,95 meter. We knijpen hem wel een beetje of het niet nog ondieper wordt, maar gelukkig gaat het net allemaal goed en kunnen we door. De weg terug zou anders een heel lange worden.
We gaan het Stettiner Haf over en passeren de Duits-Poolse grens. Onduidelijk is of je je moet melden, of dat er andere formaliteiten zijn, maar we merken niks. Paulien wordt hier behoorlijk onrustig van. Tegen ons in komen een hoop Duitse watersporters die op deze tweede Pinksterdag terug naar huis varen, en zij doen ook niks. Dus we varen maar gewoon door.
Op de motor varen we een uurtje door het kanaal dat is gegraven tussen Swinoujscie en het Stettiner Haf. Dat is een enorm breed kanaal, recent opgeknapt. Er komt grote scheepvaart door dat een eind landinwaarts vaart naar Szczecin. Wij varen naar Swinoujscie, in grootte de tweede havenplaats van Polen. De stadshaven is weinig aantrekkelijk, maar er is een prima marina waar we een plaatsje vinden. Ook deze is recent aangelegd en/of opgeknapt en van alle gemakken voorzien, met zelfs luxueus sanitair (al doet de afvoer van de douche het niet best en loopt er water door het plafond in de wc ruimte).
We lopen Swinoujscie in en treffen een heel gezellige stad. Het weer werkt mee, want het zonnetje schijnt lekker, iedereen lijkt hier te genieten. Op het centrale plein is het een gezellige drukte, maar ook verder in de stad is het sfeervol.
Er zijn veel kleine winkeltjes, onder de huizenblokken. Hier en daar wordt ook rechtstreeks vanuit een vrachtwagentje verkocht. We kopen een grote zak met heerlijke aardbeien. De prijzen zijn hier duidelijk een slag lager als in Nederland en Duitsland. In de winkeltjes en restaurantjes ongeveer de helft van wat we gewend zijn.
Een groot deel van de gebouwen in de stad is fris geverfd en opgeknapt, maar we zien ook gebouwen die nog grauw en grijs zijn, en blijkbaar hun beurt nog niet gehad hebben. Dit is ook zo in de haven. Deels moderne en nieuwe voorzieningen, maar ook nog wat ouder spul. Zoals bijvoorbeeld een kolenoverslag waar grote zeeschepen laden en lossen. Dat is nog oude meuk. De wind komt precies van die overslag naar de marina, zodat we de volgende ochtend een dun laagje kolenstof op dek aantreffen. Gelukkig hadden we de zeilen onder de huiken gedaan, dus die zijn netjes wit gebleven. Maar zelfs de vogelpoep is zwart. We gaan nog even aan de slag met de waterslang om het dek een beetje schoon te krijgen.
De volgende dag varen we langs de kust naar het Oosten. De wind is zwak en tegen. We motoren meer dan de helft van de tijd, en kunnen af en toe als er een briesje opsteekt een stukje zeilen. We meren af in Kolobrzeg, in een spiksplinternieuwe marina. Zo nieuw dat die nog niet op de kaarten of pilots staat, maar gelukkig wel op onze elektronische zeekaart. Alles nieuw en zeer goed verzorgd. Zeer ruime ligplaatsen, alleen ... nog nauwelijks bootjes in de haven. Dat moet vermoedelijk de komende jaren nog gaan gebeuren.
Kolobrzeg is ook weer en mooie plaats. Deels wel huizenblokken met winkeltjes eronder, maar het oude centrum is zeker de moeite waard. Een grote kathedraal, opgetrokken uit baksteen zoals in alle Hanzesteden, torent er bovenuit. De kathedraal is volop in gebruik, de Polen zijn zeer actief gelovig. Op zondag wel zeven diensten, en door de week iedere dag ook nog vier. Er is een dienst gaande en de kerk zit vol, de kerk bekijken kan dus niet.
We sluiten onze tweede dag in Polen af in een restaurantje waar we heerlijk eten en zeer vriendelijk geholpen worden. En we oefenen onze eerste woordjes Pools. We hebben alleen niet zo goed geoefend dat we het nu nog kunnen herhalen :).