11 juni 2014
Prachtig Spanje
We zijn nu een paar dagen in Spanje, en dat is ons tot nu toe uitstekend bevallen. Het is heerlijk weer, de Noord Spaanse kust is werkelijk schitterend, er zijn leuke haventjes en de mensen zijn zeer vriendelijk. Een probleempje is nog wel een beetje de taal, want Spaans kennen we nauwelijks. Lezen gaat wel een beetje, maar verstaan is voor ons echt onmogelijk. We spreken wat Frans en Portugees, maar Spaans is toch weer echt anders. En dan gaat ook de helft hier nog in het Baskisch wat helemaal onbegrijpelijk is.
Maar de mensen zijn allervriendelijkst. Ze helpen ons, blijven vriendelijk luisteren als wij in allerlei talen staan te brabbelen, geven tips waar we naar toe kunnen gaan, wat de leuke haventjes zijn en welke we beter kunnen mijden, etc.
De eerste twee dagen zijn we in Hondarribia gebleven. Dat plaatsje ligt aan de grens met Frankrijk aan zee. Het heeft een rijke en lange geschiedenis en men is apetrots op de Baskische identiteit. Het heeft een oud ommuurd centrum, met smalle straatjes en hoge huizen. We raakten wel een beetje in de war, want het leken wel Oostenrijkse bergchalets, inclusief geraniums aan de balkons. Maar we zijn toch echt in Spanje.
Vervolgens zijn we naar San Sebastiaan gevaren. Dat is werkelijk een schitterende sfeervolle stad. Ik heb een filmpje gemaakt van de stad, vanaf een hoog uitzichtpunt. Veel mogelijkheden voor een jachtje om in de stad te blijven zijn er niet. Eigenlijk moet je in de baai voor anker, maar dat golft toch behoorlijk en dan lig je met je boot te rollen. Maar gelukkig was er nog een plaatsje aan een ponton in een hoekje van het kleine haventje.
Ook San Sebastian heeft weer een lange historie door zijn positie in een beschermde baai aan zee. Oorlogen, handel, visvangst, het heeft het allemaal. Maar op ons maakte het leven op straat de meeste indruk. Daar hadden we natuurlijk al over gehoord, maar het is toch ontzettend anders dan we gewend zijn. Er wordt heel veel rondgelopen, veel op terrasjes gezeten, of gewoon op bankjes, of op pleinen of trappen. En we hebben voor het eerst genoten van de tapas. Aan het einde van de middag staan op de barretjes allemaal hapjes (tapas, maar hier noemen ze het puntxos, Baskisch?). Je neemt een drankje, wat van die hapjes en genieten maar.
En nu zijn we in Getaria aangekomen. Dat was maar een paar uurtjes verder varen, na een rustig tochtje over zee. Je vaart dan langs de bergkusten. Dat is werkelijk prachtig, je blijft je ogen uitkijken. Het is eigenlijk een beetje watersport- en bergvakantie ineen. Getaria was ons aangeraden door een Frans stel Phillipe en Hélène, dat we afgelopen weken ontmoet hebben en in verschillende haventjes weer tegenkwamen. Getaria is weer een heel ander kustplaatsje. Het is ook weer oud en met een lange geschiedenis, maar nu vooral vanwege de vis- en walvisvangst. En ook nu is het nog een zeer bedrijvige visserij-haven. We kwamen gelijk aan met een aantal binnenlopende vissersschepen. We hebben ze maar even voor laten gaan, want ze hadden grote haast om hun vangst naar de afslag te brengen.
De Golf van Biskaje heeft zich tot nu aan ons van een zeer gunstige kant laten zien. We hebben op een enkele dag aan de kust van Zuid-Bretagne na, alleen maar zeer rustig weer gehad. Eerder te weinig wind dan te veel. We is hier ook met weinig wind behoorlijk wat deining voor de kust, zodat het allemaal voortdurend golft en klotst.
Wel zijn er met dat mooie weer een paar typische weersverschijnselen waarvan we al van één hebben mogen genieten. Het schijnt dat er een soort koude valwinden van de bergen kunnen komen, die als een soort lawine naar beneden rollen. Die duren maar kort en zijn zeer plaatselijk, maar hebben wel gelijk windkracht 8. En het andere verschijnsel is het onweer dat op mooie dagen makkelijk boven het hete land ontstaat. En die buien komen dan ineens razendsnel opzetten. Eén keer waren we net afgemeerd, toen we zo'n bui over ons heen kregen. Dikke regen en grote hagelstenen, kijk maar op dit filmpje.
Maar zoals gezegd, in het algemeen is het prima. Korte broeken weer, de zonnebrand bij de hand, en dan maar lekker zeilen in een rustig windje. Zo kunnen we nog wel een tijdje vooruit.