5 augustus 2014
In de "Baie de Quiberon"
Afgelopen week hebben we een paar dagen met Gerard en Jeannette rondgevaren in de "Baie de Quiberon". Gerard en Jeannette kennen we al uit onze studententijd en ze zijn net als wij enthousiaste zeilers. Af en toe varen ze een dag of wat met ons mee. Engeland, Zeeland en nu Bretagne, maakt niet uit, als het maar lekker varen is.
We waren ondertussen in de Baie de Quiberon aangekomen, en dat is een prachtig gebied om een paar dagen rond te zeilen. Er zijn heel wat eilandjes, haventjes en verschillende plekjes die maken dat je hier dagenlang rond kunt toeren en steeds andere dingen kunt zien. We hadden verder geluk, want het was alle dagen mooi weer.
Gerard en Jeannette kwamen aan boord in Crouesty. Vandaar zijn we met lichte wind onder gennaker naar Île Houat gevaren waar we een tijdje voor anker hebben gelegen. Even lunchen, beetje zwemmen. In de middag kwam er wat meer wind zodat we naar Belle Île konden varen, waar we een mooi plekje in het dok kregen.
De volgende dag weer mooi weer. 's Ochtends met een rustig windje naar Île Houëdic, tussen de rotsen door naar een mooi ankerplekje. Deze keer het bijbootje opgepompt en het eiland verkend. In de middag weer meer wind zodat we vlot naar Piriac konden varen. Bij een gijp vlak voor de haven raakte de gennaker helemaal in de knoop: rond de voorstag geslagen, de slurflijnen eromheen, het zat allemaal in elkaar gedraaid. Gelukkig kwam alles wel naar beneden. In de haven kostte het wel een half uur om alles te ontwarren en weer in orde te brengen.
De volgende dag de Baie de Quiberon helemaal aan de wind overgestoken. 's Ochtends vroeg eerst nog een dikke regenbui, maar vanaf een uur of elf was het weer prachtig weer. We voeren naar Haliguen, want daar was 's avonds in de buurt in St. Julien een processie. Na afloop feest, muziek, mosselen en wijn, dus alles dik voor elkaar.
De laatste dag met Gerard en Jeannette hebben we de Golf de Morbihan en de rivier Auray verkend. Geweldig, eilandjes, baaitjes, strandjes, maar vooral hier en daar extreem sterke stroming waar het spectaculair zeilen was. Daarna terug naar Crouesty waar de auto was blijven staan.
Ondertussen zijn we nu weer met z'n tweeën aan het zeilen. De Baie de Quiberon uit en door naar Lorient. In de tweede wereldoorlog was Lorient een belangrijke duikbootbasis voor de Duitser. Er staan nog enorme bunkers. Vlak er voor is nu een bijzonder nautisch centrum. Er is een 'Eric Taberly museum', gewijd aan één van de grootste zeilhelden van Frankrijk en met informatie en doe-dingen over oceaanzeilen. We hebben nog even in een simulator gezeten om te ervaren hoe het is als je bij Kaap Hoorn vaart. Het ging aardig te keer en we kregen ook af en toe wat water over ons heen.
Buiten werden we verrast, want in de haven waar we afmeerden lagen diverse grote oceaan trimarans en andere zeilracers. Sommige zowat 30 meter lang en 40 meter hoog. Ook de Banque Popular lag er, houder van het Jules Verne record (het snelst rond de wereld zeilen vanuit het Kanaal tussen Engeland en Frankrijk zuidelijk langs de drie grote kapen). We konden ons behoorlijk vergapen aan die enorme boten. Overigens, eerder op zee hadden we ook al een paar keer in de verte dergelijke trimarans zien varen. Volgens de AIS met snelheden van over de 20 knopen.
Wij gaan morgen gewoon weer verder met een gewone boot en gewone snelheden; mooi zat!