Bericht 34

2 augustus

Eilanden midden in de Oostzee

Midden in de Oostzee, tussen het zuiden van Zweden en de Baltische staten Estland, Letland en Litouwen ligt een aantal eilanden dat we graag wilden bezoeken. Ondertussen zijn we al bij twee geweest: Gotska Sandon en Faro. Hierna willen we door naar Gotland.

Nadat we uit de Botnische golf in Oregrund waren aangekomen, zijn we weer door de Stockholm archipel gevaren, het gebied met z'n duizenden eilanden, waar het prachtig zeilen is en altijd wel een leuke rotskust of gasthaven te vinden is. We passeerden de archipel met prachtig weer en bezochten ook Sandhamn, zo'n beetje het Cowes van de westkust van Zweden, met veel zeilwedstrijdactiviteiten en prachtige klassieke zeiljachten. De laatste overnachtingsplaats in de Stockholm archipel was op het eiland Uto. Al die eilanden hebben hun eigen historie en zo is er op Uto veel mijnbouw geweest, met in vorige eeuwen alle bijbehorende ellende van slechte werkomstandigheden, kinderarbeid, etc. Tegenwoordig is het alleen maar toerisme, op het mooie eiland, met stranden, rotsen en een prima restaurant.

Van Uto zijn we 'de Oostzee' opgestoken. Soms wordt met 'de Oostzee' alles bedoeld van de wateren voorbij Denemarken, tot aan St. Petersburg en het noorden van Finland toe, maar volgens de officiële maritieme definitie is 'de Oostzee' (Baltic sea) de zee tussen zuid-Zweden, Polen, Estland, Letland en Litouwen.
Midden in die Oostzee liggen enkele eilanden. Het noordelijkste is Gotska Sandon. Dat is een eiland van een kilometer of 8 doorsnede met alleen maar zandstranden en geen haven of baai. Aan land kun je alleen komen door voor de kust voor anker te gaan, en dan zwemmend of met een klein roeibootje. Het eiland zelf is nu helemaal natuurgebied, maar vroeger was het de thuisbasis voor zeerovers en jutters. Dat eiland wilden we dus ook wel bezoeken. Het weer was wat onbestendig en Paulien niet helemaal lekker, waardoor we pas laat besloten toch te gaan. De oversteek van 50 mijl ging echter razendsnel, doordat er een mooi lopend windje opstak en we met de genaker op een hoge snelheid haalden.
Nog ruim voor donker gingen we een paar honderd meter voor de kust aan lijzijde van het eiland voor anker. Op hetzelfde moment passeerde echter de uitloper van een onweersbui waardoor de wind draaide en we ineens aan lagerwal lagen. Van boord gaan zagen we ineens niet meer zo zitten en na wat wachten zijn we tegen middernacht nog naar de andere zijde van het eiland gevaren en hebben daar opnieuw geankerd in de hoop dat de deining daar wat rustiger zou zijn. Dat was wel enigszins het geval, maar nog altijd rolde de Losbol fors heen en weer. Dat werd dus maar een matige nachtrust.
De volgende ochtend lagen we nog steeds niet lekker achter het anker en met de voorspelde onweersbuien later op de dag, zagen we het ook nu niet zitten om de boot te verlaten. We zijn dus vertrokken zonder voet aan wal gezet te hebben!
Een mijl of dertig zuid van Gotska Sandon ligt het eiland Faro, dat vrijwel tegen Gotland aanligt. Wederom met een mooi lopend windje waren die mijlen snel overbrugd en konden we afmeren in het haventje van Lauterhorn. We hebben een tandem gehuurd en het eilandje verkend en onder andere de 'Raukers' bekeken. Dat zijn wonderlijk gevormde kalkrotsen aan de kust van soms wel 15 meter hoog. Verder is het ontzettend droog op het eiland en groeit er naast ruige naaldbomen niet zo heel veel. Wat er groeit wordt door de schapen opgegeten, die afgelopen honderden jaren daardoor mede het landschap hebben gevormd. Op de tandem was het overigens leuk daar doorheen te crossen.

Na weer een lange periode prachtig weer gehad te hebben, is het weer gisteren en vandaag wat omgeslagen en hangt er wat regen en onweer in de lucht. We zien wel wat het echt wordt. Voor ons gevoel hebben we tot nu toe ontzettend vaak prachtig weer gehad. De zomerkleren zijn zo'n beetje versleten, terwijl de truien en lange broeken nog steeds in de kast liggen.
Verder merken we dat we ook al weer veel verder zuidwaarts zijn en dat het seizoen vordert: het is nu voor tienen alweer echt donker. Na die lange lichte avonden en hele korte nachten is dat wel weer wennen. Hoe dichter we bij Nederland komen, hoe langer de nachten zullen worden. Maar ja, da heeft ook zo weer z'n charme.

Homepage