Bericht 3115 juliStockholm in en uit Stockholm is een stad gebouwd op een aantal eilanden. Het ligt strategisch tussen een gebied in het binnenland, met veel water en allemaal eilandjes en meren en een gebied naar zee toe, met scheren die steeds ruimer uit elkaar liggen. Handel en de strategische ligging bevorderden de groei en nu wonen er zo'n 2 van de 9 miljoen Zweden in en om Stockholm. Op één van de eilanden is de 'oude stad' Gamla Stan. Daar voel je je zo'n beetje in Amsterdam, met smalle steegjes en oude huizen; alles compact vlak bij elkaar. Alleen zijn er geen grachten, maar veel ruimere wateren rondom de eilanden. Er varen daar vele pontjes, en ook bootjes die eruit zien als een Amsterdamse grachten-rondvaartboot. Die rondvaarboten varen inderdaad rond, maar met een enorme snelheid, om de toeristen wat van het uitgestrekte gebied te tonen. Het is wel even opkijken om zo'n rondvaartboot in plané langs te zien stuiven. In Stockholm hangt een gemoedelijke gezellige sfeer. Men is graag buiten, zit op een terrasje, of treft elkaar op straat. We hebben er een leuke middag rondgelopen. Met de Losbol konden we tot bijna in het centrum van de stad varen en afmeren in de 'Wasa Hamn'. Dat is vlak naast het Wasa museum, dat ook zeer de moeite waard was om te bezoeken. De Wasa is een oorlogschip, gebouwd rond 1620. De Wasa heeft niet lang gevaren: 20 minuten nadat het voor het eerst vertrok van de kade, kapseisde het in het eerste zuchtje wind en zonk het 'met zeilen en wimpels gehesen' in meer dan 30 meter diep water. Vanwege het lage zoutgehalte in de Oostzee is het schip vrijwel ongeschonden gebleven en toen het in zestiger jaren van de vorige eeuw weer gevonden werd, is het geborgen en geconserveerd. Nu is er een heel museum omheen gebouwd waarin het in zijn geheel wordt tentoongesteld, omgeven door allerlei andere dingen die bij die tijd horen of met de berging te maken hebben. Indrukwekkend om zo te zien, hoe met beperkte technische middelen toch zo'n enorm schip gemaakt kon worden. Overigens, toen de bouw al begonnen was, had de koning die nogal wat oorlogen aan het uitvechten was, opdracht gegeven om een extra dek met kanonnen op het schip te bouwen. De rest van het ontwerp werd niet aangepast, zodat het topzwaar was en te weinig ballast had om het schip overeind te houden bij een beetje zijdelingse druk. En dat bleek op haar 'maiden voyage'. Na het Gota-kanaal hadden we een vlotte vaart naar Stockholm. Er stond een lekkere zuidwestenwind die ons in de rug blies en het is de laatste dagen weer mooi zonnig weer. Eerst zeilden we nog lang tussen de scheren, maar daarna schoot het goed op, met een stuk over open zee en door een lange ruime fjord. Het navigeren viel overigens enorm mee. Je moet heel precies bijhouden waar je bent (met een forse plakker op de kaart) en goed opletten, maar dan lukt het best, ook zonder elektronische kaart (die nog steeds uitverkocht lijkt te zijn). Ook na ons bezoek aan Stockholm was de wind nog uit dezelfde richting en omdat we verder naar het noordoosten wilden, kwam dat goed uit. Na twee dagtochten van steeds zo'n 40 mijl, zijn we nu aan de noordrand van het scherengebied voor Stockholm, ook wel Skargard genoemd. We zijn nu in Oregrund dat net nog wat noordelijker ligt dan Oslo. We hebben het plan om niet naar Finland te gaan, want daar schijnt het in de Aland-archipel, die tussen Zweden en Finland in ligt, nu erg druk te zijn. We hebben bedacht te kijken of we nog wat verder noord kunnen komen en gaan dus de Botnische golf in. Iets meer naar het noorden schijnt daar een erg mooie kust te zijn 'de hoge kust', met heuvels die van 300 meter hoogte recht naar beneden zee in gaan. Vandaag zijn we een dagje blijven liggen in Oregrund, gewoon om lekker wat te luieren, maar ook om weer eens uitgebreid boodschappen te doen, de verdere reis voor te bereiden en ... de website weer eens bij te werken (jawel, nieuwe foto's!). Homepage |