Bericht 25

12 juni

Oslofjord

Vandaag zijn we de Oslofjord in gevaren. Die is in het begin, bij de Zweedse grens nog erg breed met nog allerlei eilandengroepen. Maar verderop wordt ze steeds smaller, terwijl de bergen eromheen steeds hoger worden. Af en toe heb je de idee dat je tegen Oostenrijkse alpenweiden aankijkt. Op die manier wordt onze tocht een zeil- en bergsportvakantie ineen!
Het heeft even geduurd voordat we door konden varen naar Noorwegen. We hadden niet zo denderende zeekaarten van Noorwegen en wilden die aanvullen met een elektronische kaart, want dat bevalt ons wel. We dachten die 'even' in Stromstad, de meest Noordelijke stad aan de Westkust van Zweden, te kopen, maar dat viel tegen. Elektronische kaarten koop je zomaar nog niet in iedere watersportwinkel. Bellen met de fabrikant beloofde dat de gewenste kaart toch snel bezorgd kon worden. Een dagje wachten was niet erg, want de beloofde harde wind kwam er inderdaad aan. Geruime tijd waaide het zelfs in de haven meer dan 30 knopen, ofwel een stevige windkracht 7. Dan is het wel lekker dat je gewoon goed vast in een haven ligt. Stromstad was voor een dagje Stormstad.
Toen de kaart afgeleverd en geïnstalleerd was zijn we vertrokken naar Noorwegen. Eerst was het, zoals vanouds, weer tegen de wind in. Maar op een gegeven moment draaide de wind en kregen we die mee. Ze nam ook stevig toe, tot een ruime windkracht 5, zodat we de Oslofjord instoven, met af toe meer dan 8 knopen op de meter. We profiteerden van de wind mee en zeilden uiteindelijk 60 mijl in nog geen 12 uur. Afmeren kon bij Oscarborg, een oud vestingeilandje, op een mijl of 15 van Oslo, met forten en kanonnen op een strategische plaats in de fjord. Het haventje liep gezellig vol, want morgen schijnt er een zeilwedstrijd vanuit Oslo te zijn, met wel 1000 deelnemende boten, die allemaal vlak langs dit eilandje moeten komen. Wordt vast een gezellige boel morgen, als wij juist richting Oslo willen.

Homepage